Jego portret. Opowiesc o Jonaszu Kofcie

Pierwsza biografia Jonasza Kofty – piekielnie inteligentnego ironisty, poety-szydercy zdolnego do wychwycenia kazdego paradoksu. Mowil, ze jego warsztat tworczy to najtanszy dlugopis, bo czesto je gubi, i pare zwinietych w kieszeni kartek, a najlepsze utwory pisze, kiedy jest czyms zaskoczony. A pisywal dla najwiekszych: Hanny Banaszak, Zdzislawy Sosnickiej, Maryli Rodowicz, Ireny Santor, Lucji Prus, Michala Bajora, Czeslawa Niemena, Jerzego Polomskiego i wielu innych. Dzis nikt nie chce sie przyznac, ze byl w SPATiF-ie, kiedy Kofta sie dusil. Indywidualista, dla ktorego najwazniejsza byla tworcza wolnosc, niezaleznosc i dystans do swiata. Dystans na pograniczu nieodpowiedzialnosci, bo pijal za duzo, nie dbal o zdrowie i czesto nie dotrzymywal zobowiazan podjetych w euforii zycia towarzyskiego. Bywalo, ze znikal z domu, gdzie zostawial zone i syna zmagajacych sie z codziennoscia i jego zobowiazaniami, a dowod osobisty wyrobil sobie dopiero w dwudziestym osmym roku zycia. Jestem taki czlowiek miedzy-miedzy. Miedzy aktorem a estradowcem, miedzy autorem a wierszorobem, miedzy piesniarzem a grajkiem, miedzy frajerskim moralista a komentatorem politycznym. I jeszcze cos posredniego miedzy podbawiaczem, lirykiem i mlotem satyry.[/i] Zostawil po sobie ponad szescset tekstow – piosenek i wierszy, jedenascie sztuk i scenariuszy teatralnych, obrazy, niezliczona ilosc tekstow pisanych do kultowych audycji radiowych. Z jednej strony satyryk, kabareciarz i teksciarz, z drugiej – poeta zaangazowany. Od niedawna jestem starszy od wlasnego ojca. To bardzo zmienia perspektywe. Przypuszczam, ze ta ksiazka takze zmieni niektore wasze wyobrazenia o Jonaszu Kofcie. Dopoki Piotr Derlatka jej nie napisal, samo zadanie zebrania wszelkiej mozliwej wiedzy o Jonaszu wydawalo mi sie niewykonalne, ojciec byl bowiem jak duch – silnie naznaczal swoja obecnoscia ludzkie serca i czula pamiec, ale niewiele, poza tworczoscia, pozostawil po sobie materialnych sladow. Tymczasem Derlatka potraktowal to nie jako trudna do pokonania przeszkode, lecz jako wyzwanie – o Jonaszu dowiedzialem sie z jego ksiazki mnostwa rzeczy, o ktorych nie mialem zielonego pojecia. Kazdy czlowiek jest zagadka. Jonasz Kofta tez byl zagadka. Ale teraz, jak sie zdaje, juz odrobine mniej skomplikowana niz wczesniej.[/i] Piotr Kofta Piotr Derlatka – rocznik 1978, z wyksztalcenia polonista i teatrolog, doktor nauk humanistycznych z zakresu literaturoznawstwa. Autor ksiazek «Poeci piosenki 1956-1989. Agnieszka Osiecka, Jeremi Przybora, Wojciech Mlynarski i Jonasz Kofta» (Wydawnictwo Poznanskie 2012) i «Zdradziecka Agnieszka Osiecka» (Instytut Wydawniczy Latarnik 2015). Prywatnie milosnik jazzu i dwudziestolecia miedzywojennego oraz zapalony kolekcjoner plyt.

Биографии и мемуары